Görlitz
Park Pokoju
Do połowy XIX wieku mieszkańcy Görlitz posiadali w miejscu dzisiejszego terenu działki ogrodowe, które wykupił fabrykant sukna Ernst Geißler w celu stworzenia parku. W miejscu pierwotnego domku letniskowego kazał wybudować willę, a także domek ogrodnika i stajnie dla koni.
Park, który został bogato zagospodarowany wokół stawu, był podobno w tym czasie otwarty dla mieszkańców Görlitz.
Po śmierci Ernsta Geißlera w 1874 roku w majątku nadal mieszkała wdowa po nim. Jego spadkobiercy nie byli zainteresowani domem i parkiem i sprzedali nieruchomość w 1904 roku wspólnocie nieruchomości. Miasto Görlitz nie chciało zwiększać gęstości zabudowy na tym terenie, dlatego w 1905 roku producent jedwabiu parasolowego Otto Müller, który już wcześniej przekazał bibliotekę publiczną przy Jochmannstraße, zakupił teren, aby przekazać go miastu Görlitz. Po wyburzeniu budynków, w 1906 roku zrealizowano umiejętną przebudowę według planów dyrektora ogrodu Ernsta Schneidera, uwzględniającą istniejące elementy.
Główną atrakcją był nowy tzw. "Gute Stube", ściśle formalna część na skraju parku krajobrazowego. Białe kraty, wanny i meble do siedzenia, a także marmurowa figura i małe rabaty z wyszukanymi, naprzemiennymi nasadzeniami były charakterystyczne dla tej części parku Otto Müllera. Staw musiał zostać opuszczony z powodu wyschnięcia dopływu, "Gute Stube" szybko przestał odpowiadać ówczesnym nastrojom, zabrakło też środków na jego utrzymanie. W 1957 roku, w Światowy Dzień Pokoju, 1 września, park został przemianowany na "Park Pokoju".
Pomnik Jacoba Boehmego, pierwotnie pomyślany jako fontanna, znalazł swoje godne miejsce w parku w 1972 roku, po tym jak musiał ustąpić miejsca obiektom odprawy granicznej w pobliżu ratusza. Idąc od pomnika Jacoba Böhme w kierunku ratusza, po lewej stronie ścieżki przy dużej łące znajdziemy jeden z rzadkich miłorzębów, prawdopodobnie odmiany "St. Cloud", na którego poziomych gałęziach uformowały się chi-chi, drewniane cylindry rosnące w dół jak stalaktyty. Chi-chi to japońskie słowo oznaczające pierś matki; w Japonii miłorząb z takimi wypukłościami jest uważany i czczony jako symbol płodności.