Görlitz
Friedenshöhe
Ze sprawozdań administracyjnych Görlitz wynika, że w 1858 r. miała miejsce "rozbudowa obiektów na zboczu góry Obermühlberg nad wiaduktem nad Nysą". Wiadukt został zbudowany w latach 1844-1847 z materiału pochodzącego z kamieniołomu w pobliskim Limasberg (Königshain/Liebstein), blokowisko w 1855 r. Miało służyć celom wojskowym na przyczółku wiaduktu, ale okazało się, że nie nadaje się do tego celu. Czas go przerósł. Wkrótce stał się więc restauracją wycieczkową dla mieszkańców Görlitz i ich gości.
Nazwa "Friedenshöhe" dla punktu widokowego przed blokowiskiem upamiętnia zakończenie wojny francusko-pruskiej w 1871 roku, w której jako dowódca brał udział książę Fryderyk Karol, bratanek późniejszego cesarza Wilhelma I, a także zakończonej w 1866 roku wojny niemiecko-niemieckiej.
Dopiero w 1891 roku na plateau po stronie Nysy przed budynkiem postawiono pomnik księcia Fryderyka Karola Pruskiego. Jak wiele pomników z brązu, został on poświęcony w 1942 roku na rzecz przemysłu zbrojeniowego na czas II wojny światowej. Rzeźba była podobno jedynym pomnikiem tego dowódcy w Niemczech. Jej twórcą był Franz Ochs (1852 - 1903), który brał również udział w realizacji projektu "Małża Minna" Toberentza w latach 1886/87.
W kolejnych latach wielokrotnie pojawiały się szczegóły przeprojektowania i ulepszenia odcinków wokół blokowiska, placu i terenu wokół blokowiska, ostatni raz w 1940 r. Nie znamy żadnych planów. W 1952 r. dyrektor ogrodów w Görlitz Henry Kraft zaprojektował nową aranżację placu Friedenshöhe, obecnie części terenu położonej na południowy wschód od blokowiska: po stronie północno-zachodniej, nad torami kolejowymi, pergola zaprasza zwiedzających do odpoczynku; przed nią znajdują się rabaty z bylinami i kwiatami letnimi. W połowie lat pięćdziesiątych XX wieku ustawiono tu trzy naturalnej wielkości grupy figur z kamienia odlanych przez budziszyńskiego artystę Rudolfa Enderleina (1908 - 1985): dziewczynkę z kotem, chłopca z kotem i chłopca z jamnikiem.
Wokół dużej łąki, skąpo obsadzonej krzewami, ścieżki prowadzą łagodnym łukiem w kierunku Nysy i łączą się z winnicami. Friedenshöhe została przerobiona i uzupełniona w 1965 r., jednak w porównaniu z sytuacją z 1952 r. nie nastąpiły żadne zasadnicze zmiany. Obecny stan jest wynikiem renowacji, która miała miejsce w 2003 r.
