Kloster Loccum

Wizyta w domu zakonnym, zbudowanym w 1163 roku, potwierdza dewizę i pozwala gościom przenieść się w czasie. Wyjątkowy w swoim efekcie, wciąż sprawia wrażenie średniowiecznego klasztoru cystersów. Z drugiej strony piękna okolica ze stawami i lasem zawdzięcza swoje działanie hydrotechnice cystersów i architekturze krajobrazu z początku XIX wieku. Klasztor został założony przez dwunastu młodych mnichów z Turyngii i ich opata. W tym czasie bracia i siostry chcieli żyć w odosobnieniu w ubóstwie, wyłącznie z pracy własnych rąk, także jako protest przeciwko świetności Kościoła. Ich kościół nie miał być katedrą, ale zwykłym domem modlitwy. Oszczędna i geometryczna bryła budynku odzwierciedla poczucie surowości i prostoty cystersów. Kompleks klasztorny pozostał w dużej mierze niezmieniony; Oprócz jadalni i biblioteki na szczególną uwagę zasługują krużganki i kościół klasztorny. Ten ostatni oferuje wiele cennych dzieł sztuki (relikwiarze, stalle chóru), a także często jest miejscem doskonałych koncertów. Kolegiata Marii i Jerzego jest nadal kościołem klasztornym i jednocześnie kościołem parafialnym. Kościół jest również otwarty dla gości w miesiącach letnich poza zwiedzaniem z przewodnikiem. Krużganek i inne zabytki można zobaczyć podczas 60-minutowej wycieczki z przewodnikiem za opłatą. Oprócz książek w klasztornym salonie dostępne są również towary z całego świata – na przykład herbata, kawa i ciasto. Tu też rozpoczynają się szlaki pielgrzymkowe Loccum-Volkenroda i Loccum-Mariensee-Loccum. Znajduje się również na szlaku pielgrzymkowym Sigwardsweg. Klasztor, który został założony w najgłębszym (i bagnistym) odosobnieniu w tamtych czasach, jest nadal bardzo żywy pod kilkoma względami: oprócz miejsca konferencji, w klasztorze mieści się protestanckie seminarium dla kaznodziejów, a także służy jako znane na całym świecie miejsce specjalistycznych konferencji.