Kloster Loccum

Een bezoek aan het kloosterhuis, gebouwd in 1163, bewijst het motto en laat de gast terug in de tijd reizen. Uniek in zijn effect, het geeft nog steeds de indruk van een middeleeuws cisterciënzerklooster. Aan de andere kant dankt de prachtige omgeving met vijvers en bos zijn effect aan de waterbouw van de cisterciënzers en de landschapsarchitectuur van het begin van de 19e eeuw. Het klooster werd gesticht door twaalf jonge monniken uit Thüringen en hun abt. In die tijd wilden de broeders en zusters in afzondering in armoede leven, alleen van het werk van hun handen, ook als protest tegen de pracht en praal van de kerk. Hun kerk moest geen kathedraal zijn, maar een eenvoudig gebedshuis. De spaarzame en geometrische vorm van het gebouw weerspiegelt het gevoel voor soberheid en eenvoud van de cisterciënzers. Het kloostercomplex is grotendeels onveranderd gebleven; Naast de eetzaal en de bibliotheek zijn vooral het klooster en de kloosterkerk opmerkelijk. Deze laatste biedt een verscheidenheid aan waardevolle kunstvoorwerpen (reliekschrijnen, koorbanken) en is ook vaak de locatie voor uitstekende concerten. De collegiale kerk van Maria en Joris is nog steeds de kerk van het klooster en tegelijkertijd de parochiekerk. De kerk is ook open voor gasten tijdens de zomermaanden buiten de rondleidingen om. Het klooster en andere bezienswaardigheden zijn tegen betaling te bezichtigen tijdens een rondleiding van 60 minuten. Naast boeken zijn in de kloostersalon ook goederen van over de hele wereld verkrijgbaar - bijvoorbeeld thee, koffie en cake. Hier beginnen ook de pelgrimsroutes Loccum-Volkenroda en Loccum-Mariensee-Loccum. Het ligt ook aan de pelgrimsroute Sigwardsweg. Het klooster, dat destijds in de diepste (en moerassige) eenzaamheid werd gesticht, is vandaag de dag nog steeds springlevend in verschillende opzichten: naast de conferentielocatie herbergt het klooster een protestants seminarie voor predikanten en dient het ook als internationaal bekende locatie voor gespecialiseerde conferenties.