Hoor je alleen Duits en Engels aan je strand? Bij deze kleine baai hoor je nauwelijks vreemde talen, maar voornamelijk Spaans. Het strand wordt gebruikt door de lokale bevolking en een paar toeristen die genieten van de verborgen ligging.

Een mooie plek voor wandelingen in de groene bossen of om toegang te krijgen tot een afgelegen baai! Hoe dan ook, het is de moeite waard om naar de top van El Toro's buurt te gaan, nietwaar.

Geniet van exotische en internationale gerechten terwijl u ontspant bij het zwembad met een glas bubbels in de hand en geniet van het adembenemende uitzicht op de Middellandse Zee. Met dj's van wereldklasse, live-entertainment en een VIP ultralounge-ervaring op het dakterras wordt elk feest een ongeëvenaard hoogtepunt. Laat u meeslepen door de levendige sfeer en feest tot in de vroege uurtjes.

Terwijl je je voeten in het zand begraaft, kun je de dag afsluiten met heerlijke drankjes en fijne delicatessen uit de zee terwijl de zon ondergaat.

Stenen stranden zijn niet de meest populaire, maar wat als je wist dat ieder van ons die Mallorca bezoekt onbedoeld tussen de 30-50 gram zand mee naar huis neemt - volgens een lokale kustwacht. Dit komt overeen met een borrelglas, of 82 ton in totaal alleen al tijdens de ongeveer 3 maanden van het hoofdseizoen: het gewicht van een treinwagon.

Het is een hele wandeling naar de hoogste piek in de omgeving vanwaar je een prachtig uitzicht hebt. Trouwens, de ingang van de stenen toren is een raam op de top! Blijkbaar kon het de soldaten beschermen tegen piraten. Er zijn nog steeds 12 torens strategisch geplaatst rond het eiland die vroeger de inwoners waarschuwden voor buitenlandse aanvallen. De meeste Mallorquins werkten aanvankelijk - naast landbouw - vooral als piraten en (steenwerpende) huurlingen in oorlogen - die "banen" begonnen 2000 jaar geleden al. Piraterij was echter niet alleen een bron van inkomsten, maar ook een groot gevaar voor de Mallorcanen en vooral voor de aan zee gelegen en geografisch geïsoleerde Sóllerics. Steeds weer waren er invallen vanuit zee en de bevolking probeerde zichzelf te beschermen met een eilandomvattend netwerk van wachttorens (atalayas).